Skocz do zawartości
  • psycholog-online2023.jpg

Forum psychologiczne i obyczajowe

  1. Forum powitalne

    1. Poznajmy się!

      Forum, na którym nowi Użytkownicy mogą przywitać się i powiedzieć parę słów o sobie.

      718
      postów
  2. Forum wsparcia

    1. Rozwój osobisty

      Forum przeznaczone do rozmów o pogłębianiu różnego rodzaju miękkich kompetencji, a także o pracy nad poczuciem własnej wartości czy asertywnością. 

      837
      postów
    2. Niełatwe przejścia

      Forum poświęcone różnorakim problemom osobistym – takim jak na przykład samotność, stres w pracy.  

      2,2k
      postów
    3. Problemy w związkach

      Forum poświęcone różnorakim trudnościom występującym w relacjach – na przykład małżeńskich, partnerskich.

      5,5k
      postów
    4. Rozstania, rozwody, żałoba

      Forum przeznaczone dla osób, które przeżywają ból emocjonalny po zakończeniu lub utracie bliskiej relacji.

      994
      postów
    5. DDA/DDD

      Forum, na którym o swoich specyficznych trudnościach mogą rozmawiać tzw. Dorosłe Dzieci Alkoholików oraz tzw. Dorosłe Dzieci z rodzin Dysfunkcyjnych. 

      301
      postów
    6. Zaburzenia lękowe

      Forum przeznaczone dla osób doświadczających dolegliwości lękowych takich jak na przykład zaburzenie lękowe z napadami paniki czy fobia społeczna. 

      1,3k
      postów
    7. Zaburzenia nastroju

      Forum poświęcone takim dolegliwościom jak między innymi depresja i choroba afektywna dwubiegunowa. 

      1,1k
      postów
    8. Inne, psycholog online, psychoterapia Skype

      Forum o zagadnieniach, które nie klasyfikują się do żadnej z pozostałych sekcji strony.

      1,1k
      postów
  3. Forum integracyjne

    1. Hyde Park

      Forum do swobodnych rozmów na różnorakie tematy.

      86
      postów
    2. Kultura i sztuka, hobby

      Forum przeznaczone do dyskusji na przykład na temat wydarzeń kulturalnych, książek, filmów, seriali, muzyki.

      20
      postów
  4. Opinie o Ocal Siebie

    1. Propozycje zmian

      Tu można zgłaszać swoje sugestie odnośnie funkcjonowania serwisu.

      25
      postów
    2. Opinie o usługach Gabinetu Ocal Siebie

      Tutaj można publikować opinie o usługach psychologów.

      4
      posty
  • Statystyki użytkowników

    11531
    Użytkowników
    703
    Najwięcej dostępnych
    Blanka2311
    Najnowszy użytkownik
    Blanka2311
    Dołączył
  • PODCASTY.jpg

  • Gabinet Ocal Siebie to internetowa klinika psychologiczna, w której panuje ciepła, rodzinna atmosfera. Życzliwie wspieramy i pomagamy rozwiązywać różne trudności. Na forum udzielamy darmowych porad, a przez Skype wykonujemy diagnozę, udzielamy konsultacji i prowadzimy psychoterapię. Polakom na emigracji polecają nas zagraniczne placówki medyczne, bo wznosimy usługi psychologiczne na wyższy poziom. Po każdym spotkaniu klient otrzymuje pisemny raport, który podsumowuje jego przebieg, poczynione refleksje i wszelkie zalecenia. Między sesjami terapii przez Skype klienci dostają do realizacji pisemne prace osobiste, zwiększające efektywność leczenia. Wspierający kontakt z psychoterapeutą możliwy jest w dni robocze przez czat, więc każdy pacjent otrzymuje wsparcie na co dzień. Nasz zespół to doświadczeni specjaliści o wysokich kwalifikacjach: psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień (aktualny skład zespołu można sprawdzić na stronie rezerwacji konsultacji). Pracujemy metodami o skuteczności potwierdzonej naukowo by współpraca była maksymalnie pomocna. Więcej...

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Jak uwolnić się od przymusu, nałogu konsumpcji treści dla dorosłych, w jaki sposób odzyskać wolność.
       
       
    • 0 komentarzy
      Psychologia w praktyce - jak zerwać z nałogiem.
       
    • 0 komentarzy
      Podcast psychologiczny o tym, jak uleczyć złamane serce i mądrze otworzyć się na nowy związek: 
       
    • 0 komentarzy
      Nie mam czasu na niemiłość, a ty? To nie są dobre czasy dla związków. Socjolodzy mówią o epidemii samotności. Psycholodzy alarmują, że żyjemy w kulturze narcyzmu i tym samym toksycznych relacji, w których królują nadużycia, egoizm, kłamstwa i manipulacje. Sytuację pogarsza fakt, że różne środowiska obwiniają się wzajemnie. Jak znaleźć miłość we współczesnym zagmatwanym, zagonionym świecie, w dobie szalejących zmian społecznych - na rynku towarzyskim popsutym przez aplikacje randkowe? Dowiedz się w kursie online: https://ocalsiebie.pl/kurs/ 
       

      Sprawdź kurs online - jak znaleźć miłość: https://ocalsiebie.pl/kurs/
       
      Cierpliwość w poszukiwaniu miłości jest kluczem do znalezienia prawdziwej, głębokiej więzi z drugą osobą. W życiu pełnym pośpiechu i natłoku bodźców łatwo stracić z oczu istotę budowania trwałych relacji. Szukając partnera, który będzie naszym dopełnieniem, warto dać sobie czas na poznanie różnych osób i odkrycie ich prawdziwych wartości. Czasem miłość przychodzi, gdy najmniej się tego spodziewamy, dlatego warto zachować otwarty umysł i serce na każdym etapie tego fascynującego procesu.
      Znalezienie odpowiedniego partnera do związku to nie tylko kwestia przypodobania się komuś czy podobnych zainteresowań. To także zdolność do wzajemnego zrozumienia, akceptacji i wsparcia w trudnych chwilach. Wybierając swojego towarzysza życiowego, warto kierować się nie tylko emocjami, ale także refleksją nad tym, czy nasze wartości, cele i plany życiowe są zgodne. Dobrze dobrany partner potrafi nie tylko uświetnić nasze najlepsze momenty, ale także być oparciem w ciężkich sytuacjach, co czyni naszą relację jeszcze bardziej wartościową.
      Kluczową kwestią w budowaniu udanej relacji jest troska o to każdego dnia. Niezależnie od tego, czy jesteśmy razem od kilku miesięcy czy kilkudziesięciu lat, ważne jest, aby stale pielęgnować więź, rozwijać się razem i szanować potrzeby partnera. Komunikacja, empatia i gotowość do kompromisu to fundamenty trwałego związku, który przetrwa nawet największe burze życiowe. Inwestowanie czasu i wysiłku w budowanie dobrej relacji z partnerem przynosi nie tylko wzajemną satysfakcję, ale także owoce w postaci głębokiej więzi i wspólnego szczęścia dzięki zaspokojeniu ważnych potrzeb psychologicznych. 
       
      Słowa kluczowe: jak stworzyć związek, dobór partnerski, relacje, związki, związek uczuciowy, relacja, gdzie i jak znaleźć partnera, jakiego szukać partnera, jak znaleźć mężczyznę do związku, w jaki sposób znaleźć kobietę do związku, kryteria doboru partnera, poszukiwanie miłości, małżeństwo, narzeczeństwo, relacja partnerka, miłość z prawdziwego zdarzenia, wysokojakościowa relacja, psychologia doboru partnerskiego, psychologia relacji, porady psychologiczne, psycholog online, porady psychologa.
    • 0 komentarzy
      Ludzie chętniej próbują z kimś nowopoznanym, niż sprawdzają nowe sposoby budowania relacji, bo łatwiej jest wymienić partnera, niż skorygować własne postępowanie i przepracować coś w sobie. Jeśli chodzi o małżeństwa, w Polsce coraz częściej okazuje się, że do dwóch razy sztuka. 
       
       
    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 

    • 0 komentarzy
      Wypalenie zawodowe pracowników może mieć szereg negatywnych skutków dla firmy. Oto kilka ekonomicznych konsekwencji wypalenia zawodowego dla przedsiębiorstwa.
      Obniżona produktywność
      Pracownicy dotknięci wypaleniem zawodowym często mają trudności z koncentracją, motywacją i wydajnością w pracy. To może prowadzić do spadku produktywności w firmie, co w rezultacie może obniżyć jej wydajność i wyniki finansowe.
      Wysokie koszty związane z absencją chorobową
      Wypalenie zawodowe często prowadzi do zwiększonej absencji chorobowej pracowników. Firmy muszą ponosić koszty związane z zastępowaniem nieobecnych pracowników, a także mogą doświadczyć straty finansowej z powodu zmniejszonej kontynuacji projektów lub zadań.
      Wzrost kosztów związanych z rotacją pracowników
      Pracownicy dotknięci wypaleniem zawodowym mogą podjąć decyzję o odejściu z firmy, co prowadzi do zwiększonej rotacji pracowników. Proces rekrutacji i szkolenia nowych pracowników jest kosztowny, więc częsta rotacja pracowników może poważnie obciążyć budżet firmy.
      Złe relacje z klientami
      Pracownicy dotknięci wypaleniem zawodowym mogą mieć trudności w utrzymywaniu dobrych relacji z klientami lub klientami. To może prowadzić do utraty klientów lub pogorszenia opinii o firmie, co w rezultacie może wpłynąć na jej dochody.
      Spadek zaangażowania i innowacyjności
      Wypalenie zawodowe może zmniejszyć zaangażowanie pracowników w pracę oraz ich zdolność do generowania nowych pomysłów i innowacji. Brak zaangażowania i kreatywności może ograniczyć rozwój firmy i jej zdolność do konkurowania na rynku.
      Zwiększone koszty związane ze zdrowiem pracowników
      Wypalenie zawodowe może prowadzić do zwiększenia kosztów związanych z opieką zdrowotną pracowników, zarówno w zakresie fizycznym, jak i psychicznym. Firmy mogą być zmuszone do pokrywania kosztów terapii, leczenia psychiatrycznego lub innych świadczeń zdrowotnych dla pracowników.
      W sumie, wypalenie zawodowe może mieć poważne konsekwencje ekonomiczne dla firmy, prowadząc do spadku produktywności, wzrostu kosztów operacyjnych oraz pogorszenia wizerunku firmy na rynku. Dlatego ważne jest, aby firmy podejmowały działania mające na celu zapobieganie wypaleniu zawodowemu i wspieranie zdrowia psychicznego swoich pracowników.
      Gabinet Ocal Siebie oferuje szkolenia dla firm poświęcone higienie psychicznej pracowników. Oferta przygotowywana jest indywidualnie w zależności od liczby uczestników, zakresu szkolenia oraz budżetu. Nasz zespół proponuje szeroki wachlarz rozwiązań. Skontaktuj się z nami poprzez e-mail, aby otrzymać więcej informacji.
        SKOCZ DO: Księgarnia >>>> Apteka >>>>  Uroda >>>> Zdrowie >>>>  Sport >>>> Dziecięce >>>>  Moda >>>>
    • 0 komentarzy
      W dzisiejszym zabieganym i stresującym świecie, spokój może wydawać się luksusem, na który nie możemy sobie pozwolić. Jednak paradoksalnie, im bardziej zapracowani jesteśmy, tym bardziej potrzebujemy spokoju, aby odzyskać równowagę i wewnętrzną siłę. Właśnie w tym kontekście przychodzi "siła spokoju" - umiejętność odnalezienia wewnętrznego ukojenia i harmonii, pomimo zewnętrznego chaosu. Jak możemy rozwijać tę siłę i czerpać z niej korzyści?
      Znajdź czas dla siebie
      Pierwszym krokiem w budowaniu siły spokoju jest znalezienie czasu dla siebie. Wszyscy miewamy dni pełne wyzwań i zaplanowane do granic możliwości harmonogramy, ale ważne jest, abyśmy znaleźli chwilę, w której możemy uspokoić nasz umysł i odetchnąć głęboko. To może być poranna medytacja, wieczorny spacer lub cokolwiek, co pozwala nam na oderwanie się od codziennych trosk i skupienie się na naszym wewnętrznym spokoju. To bardzo ważne dla higieny psychicznej.
      Ćwicz świadome oddychanie
      Oddychanie jest naszym największym sprzymierzeńcem w poszukiwaniu spokoju. Ćwiczenia związane ze świadomym oddychaniem mogą przynieść ogromne korzyści dla naszego stanu umysłu i emocji. Skoncentruj się na głębokim, spokojnym oddychaniu torem przeponowym (tak, żeby unosił się brzuch, a klatka piersiowa mniej) przez kilka minut każdego dnia. To pozwoli ci uspokoić umysł i wyciszyć się, nawet w trudnych sytuacjach.
       
       
      Praktykuj medytację
      Medytacja jest praktyką, która pomaga nam odnaleźć spokój i równowagę wewnętrzną. Wybierz spokojne miejsce, usiądź w wygodnej pozycji i skup się na oddechu lub powtarzaj spokojne afirmacje (które spekulują, że może być w porządku, a nie są formą zakłamywania rzeczywistości, twierdzeniami, które nijak nie rezonują ze stanem faktycznym lub prawdopodobieństwem zajścia pewnych zmian - zwłaszcza bezwysiłkowo; na przykład powtarzaj raczej "mogę zdobyć dobrze płatną pracę" a nie "jestem milionerem"). Regularna praktyka medytacji pomoże ci rozwijać umiejętność bycia obecnym w bieżącej chwili, sprowadzania się do tu i teraz, kontrolować swoje myśli i odnajdywać spokój wewnątrz siebie.
      Miej wewnętrzne, bezpieczne schronienie
      Znajdując się w stanie spoczynku, wykorzystaj technikę wyobrażeniową: pofantazjuj chwilę przywołując dobre wspomnienia lub wyobrażając sobie, że znajdujesz się w komfortowych, bezpiecznych, kojących nerwy okolicznościach. Na przykład możesz pomyśleć o tym, że jesteś nad mazurskim jeziorem, tafla wody jest gładka bo nie wieje wiatr, siedzisz na pomoście i moczysz radośnie stopy w wodzie obserwując wygrzewające się w słońcu ryby, które widać tuż pod powierzchnią wody.
      Pozwól sobie na radykalną akceptację
      Często tracimy spokój, ponieważ stawiamy opór wobec tego, co się dzieje wokół nas. Utrzymywanie się w stanie niezadowolenia i nieakceptacji tylko pogłębia nasze cierpienie. Pracuj nad akceptacją sytuacji takimi, jakie są, i pozwól sobie na odstresowanie się. Zrozum, że nie możemy kontrolować wszystkiego, co się dzieje, ale możemy wpływać na swoje reakcje i podejście do sytuacji. Akceptacja pomoże ci odnaleźć spokój i zmniejszyć stres.
      Zadbaj o swoje ciało i umysł
      Dbanie o swoje ciało i umysł ma kluczowe znaczenie dla budowania siły spokoju. Regularna aktywność fizyczna, zdrowa dieta i odpowiednia ilość snu (higiena snu) są niezbędne do utrzymania równowagi.
      ✅ Interesuje Cię właściwe pieczywo? Poszukaj go tutaj.
      Również dbanie o umysł jest istotne - czy to poprzez czytanie inspirujących książek, słuchanie relaksującej muzyki, praktykowanie jogi lub dzielenie się czasem z bliskimi osobami. Pamiętaj, że ciało i umysł są ze sobą ściśle powiązane, dlatego ważne jest zadbanie o oba.
      Unikaj niepotrzebnie stresujących czynników
      Zamiast wyprowadzać się z równowagi poprzez czytanie wiadomości, obejrzyj materiał relaksacyjny lub napawaj się widokiem liści na drzewie za oknem. Nie musisz stale być na bieżąco, wciąż przesycać się tym, co cię denerwuje. Zwłaszcza, że na przytłaczającą większość zdarzeń, które są relacjonowane przez media, nie masz wpływu. Filtruj docierające do ciebie informacje - jeśli narażasz się na przykre bodźce, informacje stresujące, nie trenujesz siły spokoju, lecz wyrabiasz w sobie nawyk bycia w ciągłej gotowości, bycia przejętym, co ostatecznie może sprawić, że permanentnie będziesz kłębkiem nerwów. 
      Wyznacz granice i wybierz priorytety
      Często tracimy spokój, ponieważ jesteśmy przytłoczeni nadmiarem obowiązków i zobowiązań. Wyznaczanie granic i wybieranie priorytetów jest kluczowe dla zachowania spokoju i równowagi. Naucz się mówić "nie" rzeczom, które nie służą twojemu spokojowi i skup się na tym, co naprawdę jest dla ciebie istotne. Zadbaj o swoje potrzeby i nie bój się delegować lub prosić o pomoc, gdy jest to konieczne.
      Ciesz się chwilą obecną
      Siła spokoju tkwi w umiejętności bycia w chwili obecnej. Zbyt często martwimy się o przeszłość lub zastanawiamy się nad przyszłością, co prowadzi do niepokoju i niezadowolenia. Pracuj nad świadomością i skup się na tym, co dzieje się teraz. Ciesz się małymi radościami dnia codziennego i zauważ piękno wokół siebie. To pozwoli ci odczuwać spokój i pełnię w życiu. 
      Praktykuj wdzięczność
      Kieruj swoją uwagę na to, za co możesz być wdzięczny, co da się docenić. Praktyka wdzięczności napawa spokojem. Wiecznie niezadowolenie zaburza równowagę wewnętrzną.
      Znaj siebie
      Kiedy masz dobrą samowiedzę i znasz doskonale swoje wartości, nieadekwatna krytyka otoczenia przestaje cię ruszać i nie wytrąca cię z równowagi. Mnie na przykład bojkotowały fanatyczne miłośniczki ideologii feministycznej, a pozostaję oazą spokoju. Na tym właśnie polega urok pewności siebie płynącej z wiedzy o tym, że jest się wartościowym człowiekiem i ma się rację.
      Siła spokoju wynika z procesu, który wymaga regularnej praktyki i zaangażowania. Pamiętaj, że spokój nie oznacza braku trudności, ale umiejętność radzenia sobie z nimi w sposób nienerwowy i konstruktywny. Wprowadzając te praktyki do swojego życia, będziesz mógł odnaleźć wewnętrzny spokój i być odpornym na chaos zewnętrznego świata.
      - psycholog Rafał Olszak, były ekspert prowadzący eksperyment
      z którego relację pokazano w "Ślub od pierwszego wejrzenia"
    • 0 komentarzy
      Uwaga, to żart!
      Ekologiczna moda stała się już bardzo popularna, ale teraz projektanci idą o krok dalej. W Polsce właśnie zaprezentowano najnowszy trend - ubrania zrobione z resztek jedzenia!
      Projektanci mówią, że takie ubrania są nie tylko ekologiczne, ale także bardzo oryginalne i wygodne. Twierdzą, że zwykłe koszulki i spodnie to już przeszłość, a prawdziwy trend to ubrania wykonane z przeterminowanych produktów spożywczych.
      Nasze ubrania są w 100% eko - mówi jedna z projektantek. - Nie marnujemy jedzenia, tylko tworzymy z niego coś nowego i modnego. Poza tym, takie ubrania mają unikalny zapach, który z pewnością przyciągnie uwagę otoczenia.
      Wśród propozycji projektantów znalazły się m.in. koszulki zrobione z mąki, kurtki z mięsa, a nawet spodnie z ryżu. Według nich, takie ubrania są nie tylko ekologiczne, ale także bardzo tanie, bo można je zrobić z resztek jedzenia, które zazwyczaj lądują w koszu na śmieci.
      Czy ubrania zrobione z resztek jedzenia zdobędą uznanie w świecie mody? Tego jeszcze nie wiadomo, ale na pewno są to bardzo oryginalne i innowacyjne pomysły, które z pewnością przyciągną uwagę wielu osób.
      ✅ Ładne wdzianka i zacne ubranka  znajdziesz tutaj.
    • 0 komentarzy
      O ile brak dobrych wzorców może być kłopotliwy, o tyle wielkim problemem są złe wzorce, które mogą powodować traumatyczny chaos. Nie bez powodu mawia się, że ryba psuje się od głowy. Podczas gdy psycholodzy w codziennej praktyce pomagają ludziom wyplątywać się z toksycznych związków romantycznych, toksyczne relacje polityków i tak zwanych elit z resztą społeczeństwa pozostają nietykalne. Wszystko to, co można obserwować w dysfunkcyjnych relacjach par, na dużą skalę występuje też w interakcjach między rządzącymi i podporządkowanymi. Co gorsza, prym wiodą ci, którzy są szczególnie efektywni w graniu na emocjach.  
      Kłamcy często wygrywają z prawdomównymi, bo kłamstwa wywołują silne emocje, więc nadaj się do szybkiej i skutecznej manipulacji, ponadto produkuje się je tanio, a obala drogo i długo. Nierzadko nie ma też jak pociągnąć kłamców do odpowiedzialności. Nic dziwnego, że żyjemy w kulturze kłamstwa: zakłamywania rzeczywistości, powszechnego manipulowania opinią publiczną, kłamliwych narracji i gry pozorów.
      W dobie Internetu i popularności środków masowego przekazu przybiera to postać pandemii fałszu.
      Tragizm tej sytuacji polega na tym, że nie tylko jesteśmy na nią skazani, ale nawet niespecjalnie mamy jak się przed tym bronić, nie mówiąc już o próbach zmiany tego stanu rzeczy. Prawo prasowe jest tak dalece niedoskonałe, że kłamiącym mediom na ogół uchodzi to na sucho. Kontrola nad politykami jest znikoma, więc nie ma absolutnie żadnej pewności, czy spełnią wyborcze obietnice. Instytucje, które teoretycznie miałyby chronić społeczeństwo przed nadużyciami, mają bardzo ograniczone możliwości. 
      Trudno normalnie funkcjonować znajdując się w nienormalnym położeniu, gdy notorycznie robi się z człowieka wariata, stosuje się na nim gaslighting czyli przemoc psychiczną polegającą na mieszaniu w głowie.
      Zaufanie to na gruncie filozofii przekonanie, że wierzymy temu, od kogo oczekujemy dobra. Mamy tyle do czegoś lub kogoś zaufania, ile jesteśmy w stanie zaryzykować. Dla psychologii zaufanie jest oczekiwaniem jednostek lub grup, że obietnice innych jednostek lub grup będą dotrzymane. Jest to także stan wyrażany przez pozytywne oczekiwania co do motywów postępowania innych osób. Kultura zaufania sprzyja zdrowemu funkcjonowaniu społeczeństwa. Tymczasem kultura nieufności i cynizmu oznacza w praktyce anomię. Anomia to chaos, brak jasnych norm czy regulacji, wobec których adresaci naszego zaufania byliby odpowiedzialni i które wymuszałyby ich wiarygodność. Trudno mówić o tym, by panująca w tym kraju sytuacja była godna zaufania, a podmioty, które mają na to największy wpływ, dążyły do poprawy tego stanu rzeczy. 
      "Anomia – niespójność wewnątrz systemu normatywnego, poczucie niepewności i bezcelowości w społeczeństwie w wyniku nagłych zmian społecznych i załamania się porządku społecznego." - Wikipedia
      Nie dziwią zatem pogarszające się statystyki częstotliwości występowania zaburzeń psychicznych. Narastają też niepokoje społeczne. Niewątpliwie potrzebny jest reset systemu, który zapętlił się do poziomu absurdu. Mając nadzieję, że ten reset nie będzie nazywał się „Wojna”, starajmy się zachować zdrowe zmysły poprzez stronienie od tego, co miałoby zaburzać naszą równowagę ponad miarę. Grawitujmy też ku temu, co nas regeneruje, uspokaja, chroni przed nadmiarem bodźców. Połowa sukcesu to nie pogarszać sprawy. 
      Żyjąc w świecie pełnym fałszu, kłamstwa i manipulacji, istotne jest, aby być rozsądnym i trzeźwo myślącym. Oto kilka zasad, które mogą pomóc w utrzymaniu jasnego umysłu w takiej rzeczywistości. Zawsze zachowuj zdrową dawkę sceptycyzmu wobec informacji i twierdzeń, które słyszysz lub czytasz. Zadawaj pytania, szukaj dowodów i staraj się zweryfikować fakty. Sprawdzaj wiarygodność źródeł informacji, zanim zaakceptujesz je jako prawdziwe. Unikaj opierania się na jednym źródle i poszukuj informacji z różnych perspektyw. Nie ufaj ślepo autorytetom czy opinii większości. Analizuj informacje samodzielnie i wypracowuje własne wnioski. Zrozumienie perspektywy innych ludzi może pomóc w wykryciu manipulacji czy fałszu. Kiedy pojmuje się motywy innych ludzi, łatwiej uchronić się przed ich manipulacją. Podejmuj wysiłek, aby stale poszerzać swoją wiedzę i umiejętności. Im więcej wiesz, tym łatwiej będzie ci zrozumieć świat i uniknąć manipulacji. Manipulatorzy często wykorzystują grę na emocjach do wywierania wpływu, wręcz presji na innych - uważaj na "bomby emocjonalne" czyli takie komunikaty, które powodują silne odczucia. Bądź świadomy swoich uczuć i staraj się zachować spokój w sytuacjach stresowych lub konfliktowych. Regularnie zastanawiaj się nad własnymi przekonaniami, postawami i działaniami. Bądź gotowy zmieniać swoje poglądy w oparciu o nowe informacje i doświadczenia. Trzymaj się moralnych zasad i wartości, nawet jeśli inni próbują cię przekonać do czegoś innego. Lojalność wobec swoich wartości może chronić przed manipulacją ze strony tych, dla których cel uświęca środki.
       ➡️ Lubisz czytać? Więcej do poczytania znajdziesz tutaj.
      Polecam też:
       
    • 0 komentarzy
      Psychologia sportu w kontekście piłki nożnej jest fascynującym obszarem, który zajmuje się badaniem wpływu czynników psychologicznych na wyniki i występy sportowców w tej dyscyplinie. Oto kilka istotnych tematów dotyczących psychologii sportu w kontekście piłki nożnej.
      Motywacja
      Badania nad motywacją sportowców w piłce nożnej są istotne dla zrozumienia, dlaczego niektórzy gracze osiągają sukcesy, podczas gdy inni nie. Czynniki motywacyjne, takie jak aspiracje, cele, dążenie do sukcesu, presja społeczna i wewnętrzne motywy, mają istotny wpływ na zaangażowanie i wydajność zawodników.
      Stres i radzenie sobie ze stresem
      Piłka nożna jest sportem wymagającym wysokiego poziomu umiejętności technicznych, taktycznych i fizycznych. Zawodnicy muszą radzić sobie ze stresem związanym z rywalizacją, oczekiwaniami kibiców, presją wyników oraz z występami przed dużą publicznością. Psychologia sportu pomaga w identyfikacji skutecznych strategii radzenia sobie ze stresem i poprawie radzenia sobie z emocjami w tych kontekstach.
      ➡️ Na marginesie, w wolnej chwili można odwiedzić sklep dla uprawiających sport.
      Koncentracja i uwaga
      W piłce nożnej istotne jest utrzymanie wysokiego poziomu koncentracji przez cały mecz. Zawodnicy muszą skupiać się na zadaniach taktycznych, czytaniu sytuacji na boisku, podejmowaniu szybkich decyzji i reagowaniu na zmienne warunki gry. Psychologia sportu oferuje techniki, takie jak trening mentalny i wizualizacja, które pomagają w doskonaleniu koncentracji i kontroli uwagi.
      Samoocena i pewność siebie
      Wiara w siebie i pozytywna samoocena mają kluczowe znaczenie dla piłkarzy. Wysoka pewność siebie może wpływać na efektywność techniczną, taktyczną i motoryczną, a także na podejmowanie ryzyka i radzenie sobie z porażką. Psychologia sportu dostarcza narzędzi i technik, które pomagają budować i utrzymywać pozytywną samoocenę u piłkarzy.
      Komunikacja i współpraca w zespole
      Piłka nożna to sport zespołowy, w którym skuteczna komunikacja i współpraca między zawodnikami są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu. Psychologia sportu bada dynamikę zespołową, budowanie zaufania, komunikację werbalną i niewerbalną, oraz strategie integracji i współpracy w drużynie piłkarskiej.
      Zarządzanie emocjami
      Emocje odgrywają ważną rolę w piłce nożnej i mogą wpływać na wydajność zawodników. Badania nad zarządzaniem emocjami skupiają się na identyfikowaniu i regulowaniu emocji, odczuć takich jak frustracja, złość, stres czy ekscytacja, aby poprawić skoncentrowanie się i podejmowanie trafnych decyzji na boisku.
      Trening mentalny
      Trening mentalny jest istotnym aspektem psychologii sportu w piłce nożnej. Obejmuje to techniki wizualizacji, afirmacji, pozytywnego myślenia i strategii regulacji myśli w celu poprawy koncentracji, wydajności i pewności siebie.
      Zwalczanie kontuzji i rehabilitacja
      Kontuzje są nieodłącznym elementem sportu, w tym również piłki nożnej. Psychologia sportu wspiera zawodników w procesie powrotu do zdrowia, pomagając w radzeniu sobie z frustracją, utratą motywacji, lękiem przed ponownym urazem i utrzymaniem pozytywnego nastawienia do rehabilitacji.
      Rozwój kariery
      Psychologia sportu może pomóc piłkarzom w rozwoju kariery i osiągnięciu pełnego potencjału. Obejmuje to zarządzanie celami, strategie rozwoju umiejętności, radzenie sobie z presją w procesie selekcji, przejście z juniorskich drużyn do seniorskich i planowanie długoterminowej kariery sportowej.
      Coaching i przywództwo
      Psychologia sportu jest również stosowana w kontekście szkolenia i przywództwa trenerów. Badania nad efektywnymi strategiami coachingowymi, komunikacją z zawodnikami, budowaniem zaufania i inspirowaniem do osiągania wysokich standardów mogą przyczynić się do lepszego funkcjonowania drużyn piłkarskich.
      Powyższe tematy stanowią tylko kilka przykładów. Psychologia sportu w kontekście piłki nożnej jest szerokim obszarem badań, który stale się rozwija i dostarcza wiedzy na temat psychologicznych aspektów tego sportu.
      Mój YouTube, mój Instagram.
       
      Artykuł przypadł do gustu i przydał się?
      Wesprzyj autora, stawiając mu kawę.


  • Ostatnio komentowane

  • PODCASTY-OCALSIEBIE.jpg

  • Nowe Posty

    • Dzień dobry wszystkim, od jakiegoś czasu męczy mnie sytuacja w mojej rodzinie. Dowiedziałam się, że bratowa oczernia mojego brata do swojej matki (ta oczerniała go do mojego męża) powiedziałam o wszystkim bratu, wyszłam ja na najgorszą. Bratowa pojechała do mojego domu rodzinnego i powiedziała do moich rodziców, że nie będzie ze mną siedzieć przy jednym stole (u nich w domu), rodzice nie zareagowali na to. W czasie świąt Wielkanocnych poróżniłyśmy się ale obiecałam rodzicom (ze względu na ich stan zdrowia), że nie będę robić scen. Bratowa przechodząc obok mnie szturchnęła mnie, nie zareagowałam. Zaznaczę, że w tym czasie cały czas spała w niby mojej części domu. Napisałam niby, bo sama już nie wiem jak to jest. Wyremontowałam piętro domu ale jak to rodzice mówią, dom jest ich i narazie nie mi decydować kto gdzie będzie spał, oni jeszcze przecież żyją i to jest ich dom. Wszyscy mieszkamy zagranicą, rodzice w Polsce. Jakiś czas temu tata bardzo chorował, oczywiście tylko ja byłam przy nim. Dwójka mojego rodzeństwa była na wczasach. Nie mogę się pozbierać po tym jak rodzice nie zareagowali na słowa bratowej, w moim domu rodzinnym czuję się nieszanowana. Mama powiedziała bratu, że jej żona źle postąpiła i na tym się sytuacja skończyła. Nie zaprosiłam bratowej na komunię córki, oczywiście ze strony rodziców były pretensje i słowa, że źle robię, że brat ma powód do żalu. Jak można zaprosić na uroczystość kogoś kto cię popycha, nie szanuje? W czasie uroczystości i pobytu w domu rodziców dowiedziałam się, że bratowa wybiera się na wakacje do moich rodziców (wiadomo z dziećmi) i oczywiście tak jak zawsze będzie w części domu, którą ja wyremontowałam ale która zdaniem rodziców jest ich. Boli mnie to, że nie jestem szanowana w moim domu rodzinnym. Mam Zamiar powiedzieć rodzicom co czuję, zaczęłam ten temat po uroczystości komuni córki ale mama nie odpowiedziała nic i zmieniła temat. Jest zdania, że to jej dom i skoro bratowa chce przyjechać to niech będzie na górze, bo na dole mama jej nie chce a przyjąć musi ze względu na dzieci i brata. Kocham moich rodziców ale mam dosyć robienia ze mnie idiotki, zmuszania mnie do przymykania oczu na pewne sytuacje. Boli mnie, że rodzice nie stanęli w mojej obronie gdy bratowa powiedziała, że nie będzie ze mną siedzieć przy jednym stole i mnie popchnęła. Rodzice tego nie widzieli ale powinni moim zdaniem zareagować.  
    • Jeśli często myślisz o rozstaniu to czas najwyższy to zrobić. Popatrzyłam na Wasz wiek i wiesz co? Jesteście bardzo młodzi a weszliście zbyt szybko w dorosłe życie (szczególnie Twoja dziewczyna bo mając 17 lat), a ono to Wasze wspólne życie jak sam zauważyłeś popadać zaczęło w rutynę. Przed Tobą studia, a więc i nowe wyzwanie i nowe obowiązki. Ogarniesz prace domowe, zakupowe jak do tej pory, w dodatku pogodzisz z pracą? Swoją drogą z wielu rzeczy zwolniłeś swoją partnerkę, a ona szybko się do tego przyzwyczaiła. Ile razy zrobiła cokolwiek o co poprosiłeś bądź zaproponowała wcześniej, że wykona? Zmienić te przyzwyczajenia jak sam widzisz jest trudno. Gdzie podział ról i Waszej codzienności w uczciwy sposób? Teraz jest wolny związek, a co będzie za jakiś czas? Nie palenie, nie picie, brak innych używek - fakt to duży atut u dziewczyny, ale gdzie zapodziała się reszta jej dobrych cech? Zrób porządny rachunek sumienia, zrób za i przeciw a jeśli się da i masz bardzo dobry kontakt z kimś z grona bliskich (może Twoja mama lub starsza siostra?) porozmawiaj. W życiu powinno się czuć szczęście i spełnienie. Wg mnie chcesz je dogonić, ale za szybko Ci to jeszcze umyka. 
    • Mam 24 lata, moja dziewczyna 20, jesteśmy ze sobą 3 lata, mieszkamy ze sobą od roku.   Na codzień układa nam się dobrze, mamy w sobie wsparcie, zależy nam na sobie, potrafimy porozmawiać o wszystkim, robimy dla siebie miłe rzeczy, znajomi, rodzina uważają nas za na prawdę dobrze dobraną parę. Mamy podobne wartości w życiu, mamy wspólne plany, kierujemy się podobnymi poglądami. Ale od jakiegoś czasu mam wątpliwości co do naszego związku. Właściwie to codziennie myślę o tym żeby to zakończyć.   Moja dziewczyna potrafi z naprawdę małej rzeczy zrobić ogromny problem i jak się nakręci to nie da się jej powstrzymać. Na prawdę potrafi grubo przesadzic i dosłownie nic nie daje żadne pocieszanie. Potrafi wtedy być agresywna i nawet jak ja pocieszam i proponuje jakieś rozwiązania to się na mnie denerwuje. Zawsze jestem spokojny i opanowany i nie denerwuje się na nią. Próbuje ją aktywnie wysłuchać ale to nic nie daje. Potrafi mi powiedzieć coś takiego że zrobi mi się na przykro i mam humor zepsuty już przez większość dnia. Jej słowa są dla mnie momentami na prawdę krzywdzące i zostają mi w głowie na długo. Później jak już dojdzie do siebie i się opanuję to przeprasza, na prawdę żałuję i mówi że sama widzi że ma problem. Chodziła z tym do psychologa ale przestala. Mówię jej żeby znowu zaczęła chodzić do psychologa ale na rozmowach się kończy. Na prawdę mi przykro poniewaz ja mogę ja tylko wesprzeć lecz nie jestem psychologiem i nie mogę jej naprawiać.  Czasami mnie to już na prawdę przytłacza, oddziałuje na mnie negatywnie i wysysa ze mnie energię. Chce ją wspierać ale czuję że czasem mnie to niszczy i wpływa na moją psychikę.   Czasem czuję się też wykorzystywany. Tak na prawdę prawie całkowicie tylko ja się zajmuję w domu zakupami, sprzątaniem, gotowaniem, ona takie rzeczy robi bardzo rzadko. Gdy mówię jej że mi się to nie podoba i chciałbym żeby robiła więcej to mówi że się postara ale nic z tego dalej zazwyczaj nie wychodzi na dłużej. Nie chce jej w kółko o to prosić. Są dni gdzie poświęcam praktycznie cały dzień na to żeby jej było dobrze przy czym nawet rezygnuje częściowo ze swoich planów.  Czuję że czasem nie jestem też doceniany za to co dla niej robię, stało się to całkowicie normalne, że to ja zwykle ogarniam wszystko za nas dwoje. Daje z siebie więcej, a otrzymuje wzamian mniej.    Poza tym nie ma już między nami intymności, zawsze jak się choć trochę zbliżamy i przykładowo zaczynamy się całować to czuję że ona chce to przerwać jak najszybciej. Nie uprawialiśmy seksu od roku. Brakuje mi tego bardzo i bardzo mnie to boli. Nie chce mi się już nawet niczego inicjować, ponieważ zawsze słyszę nie, bo nie ma czasu, bo jest zmęczona, bo boli ją głowa itp, a są to tylko wymówki. Gdy o tym zaczynam rozmowę to twierdzi że ona chce ale nie zawsze ma ochotę, ale nawet jak chce i coś zainicjuje to przerwywa i stwierdza że np nie ma czasu. Bardzo źle się z tym czuje i wpływa to na moje poczucie wartości. Jest to dla mnie ważny element w związku bez którego na dłuższą metę nie wyobrażam sobie relacji. Czasem gdy się o to pokłócimy potrafi do mnie powiedzieć żebym ją zostawił i znalazł sobie kogoś innego.   Czuję też że nasz związek wpadł trochę w rutynę (choć to niby normalne do pewnego stopnia, wiadomo nie będzie cały czas fajerwerków, życie to nie jest bajka) i tak na prawdę nie cieszymy się soba tak jak wcześniej. Po prostu po pracy siadamy oglądamy serial, nawet za bardzo ze sobą nie rozmawiamy i idziemy spać. Nie jest tak codziennie ale bywają właśnie takie dni.   Nie wiem czy są to normalne problemy w związku czy jest to już powód do rozstania, ponieważ jest ona na prawdę wartościową osobą i ma na prawdę rzadko spotykane w tych czasach cechy. Nie pije, nie pali, w jej życiu nie ma też miejsca na żadne używki i dzięki temu ja też calkowicie zrezygnowałem z picia alkoholu i palenia. Poza tym motywuje mnie do rozwoju, chyba trochę dzięki niej  rozpocznę w tym roku studia. Uważam że rozwinąłem się w tym związku jako osoba i na prawdę dużo mi dała ta relacja ale od ładnych kilku miesięcy czuję że to ja daje od siebie zdecydowanie więcej, a otrzymuje coraz mniej i na prawdę już mnie męczy. Może po prostu nie jesteśmy dla siebie stworzeni i potrzebujemy kogoś innego.   Być może źle myślę i powieniem bardziej doceniać to co mam, a być może ja idealizuję. Boję się że jak się rozstaniemy to będzie gorzej i wtedy dopiero zrozumiem jak ważna ona dla mnie byla (raz już się wydarzyła sytuacja gdzie nie wiedzieliśmy czy będziemy razem i nie wiem czy czułem się kiedykolwiek gorzej)  Poza tym wiem też jak ważny jestem ja dla niej i boję się też że ona się po prostu załamie i przykro mi gdy myślę o tym że mogę spowodować jej cierpienie. Być może potrzebuje trochę czasu żeby odnaleźć się w nowej dla niej rzeczywistosci ponieważ jeszcze rok temu mieszkała z rodzicami a teraz pracuje, mieszka w innym mieście i się uczy.  Kocham ją, ona mnie też ale wydaje mi się że wyjdzie nam na lepsze rozejście się, bo wydaje mi się że czuję się coraz mniej szczęśliwy i wyobrażam sobie codziennie jak to by było nie być razem. Są momenty gdy mi na prawdę głupio że w ogóle w taki sposób myślę, ale jednak myślę o tym codziennie. Myślę że większość czasu to chwile gdy na prawdę czuję radość z naszej relacji i szęscie ale czasem czuję też że za dużo mnie ta relacja kosztuje i myślę że jednak oczekuję czegoś innego od drugiej połówki. Nie wiem czy przesadzam bo przecież nie ma ideałów i każdy ma jakieś wady i sam też je mam czy mam rację i rzeczywiście jest coś na rzeczy.. Przeciez jakby było dobrze to bym nie myślał o rozstaniu prawda?
    • Nie mogę. Nie mogę się uczyć języka, który kocham. Wszystko zaczęło się w 2016 roku, kiedy wróciłam do oglądania serialu i słuchania zespołu w ukochanym języku. W mojej rodzinie zaczęła się wtedy seria śmierci. Dziadek, potem kilka osób zmarło na nowotwór. Skojarzyłam, że gdy poznałam ten język i go pokochałam w 2012 to zmarła ukochana osoba w mojej rodzinie. I zaczęłam wierzyć, że to ściąga na moją rodzinę i na mnie nieszczęścia. Do tego stopnia to doszło, że ilekroć coś się stanie ja doszukuje się drugiego dna w słuchanych piosenkach, oglądanych serialach. Przez to nie oglądam i nie słucham, oraz nie robię dużo rzeczy, które naprawdę kochałam. Niejednokrotnie chciałam wrócić do nauki, ale zawsze, naprawdę dzieje się coś złego. Mam żal, bo niewiele wchodzi mi do głowy , a ten cholerny język tak i jeśli bym go nie przerwała, to dziś byłabym na całkiem dobrym poziomie... A nie jestem. Straciłam lata i nie mogę się przełamać bo tak się boje. Kiedyś na przykład usłyszałam w głowie w tym języku piosenkę, a kilka godzin potem ktoś z mojej rodziny zachorował. Ja wiem, jak to się czyta to trochę absurd. Sama sobie tłumaczę, że przecież nie możliwe. A i tak nie potrafię się z tego wygrzebać od lat. Wiem, że w moim otoczeniu są osoby, które dostrzegają coś takiego, ale nie w takim stopniu jak ja. Czy z tego można wyjść? Da się bez pomocy psychologa? Planuje iść w przyszłości na terapie, ale teraz nie mogę sobie jeszcze na to pozwolić. Dziś znowu to samo. Samej mi się przypomniały te piosenki. Zaczęłam je nucić, a dwie godziny potem informacja że nie żyje znajomy... Wcześniej wiadomo, gdzieś słyszałam język itp ale nie zajmowałam się nim tka mocno. Tłumaczyłam sobie że to wkrętka. Tym razem znowu się zaczyna. Nie wiem czy ja powinnam słuchać na siłę żeby się przestać bać, czy w ogóle unikać? Zaczynam wierzyć w jakieś dziwne moce, a nie chce.
    • Żona pokochała Ciebie za to jakim byłeś i kocha jakim jesteś. Niepotrzebnie napędzasz koło by czuć się nieustannie przez Nią doceniany. Wiesz, że szczęśliwsi są Ci którzy nie mają zbyt wiele, ale za to Ci którzy mają kochającą i wspierającą w życiu osobę? Przed Tobą największe wyzwanie - prawda. Szczerość to ogromna zaleta i nie każdy został nią obdarzony. Żyć w kłamstwie to tak jakbyś wcale nie żył. Zdobądź się na odwagę, podejmij ten temat. Przed Tobą 5 bitych lat, lat życia z sekretem. Jaką masz gwarancję, że podczas tych 5 lat nic się nie zdarzy? Podam Ci przykład z mojego życia . Dokładnie kilka dni temu mój mąż z luźnej rozmowy rzucił, że otrzymał z zagranicznego urzędu skarbowego pismo, oczywiście pokazał a mnie wzrok utkwił w jednym wyrazie - loan (pożyczka). Pytam czego to dotyczy? Dostałam krótkie wytłumaczenie - a to stary temat, jeszcze z ubiegłego roku, miałem pożyczkę z zagranicy… Miałeś pożyczkę w trakcie naszego małżeństwa, a ja nic o tym nie wiem? Jak sądzisz jak się poczułam, gdy to oznajmił? Nawet nie zdobył się na głębszą szczerość i refleksje wobec mnie. Kolejny raz zawiódł moje zaufanie. Nie pozwól by w podobny sposób poczuła się Twoja żona. Nikt nie zasługuje na takie potraktowanie. 
    • Dimka, szczerze to nie potrafię sobie z tym poradzić i nawet nie wiem czy to co robię jest dobrą receptą na te moje „zmagania”. Oddałam się w ogród w jego nieustanne aranżowanie choć nie mam pewności czy to co tworzę będzie w późniejszym okresie cieszyć moje oczy. Każde z Was tutaj piszący ma inne złe doświadczenia z partnerem/partnerką otoczone w kokon wewnętrznego bólu. Jako kobieta miałam mnóstwo myśli i zamiarów bo w końcu mam swoje uczucia i potrzeby. Nie jeden raz emocje szczytowały, ale hamulec samoczynnie się zaciągał. Nigdy nie chciałam rekompensaty od sprawcy, ale godności i szczerości w jego działaniu. Czy wyznanie prawdy aż tak wiele kosztuje? Liczyłam na przyznanie się do winy, lecz bezskutecznie. W Waszym przypadku wyjawiono Wam prawdę, ja do prawdy doszłam sama. Serce bolało, dłonie drżały, serce kołatało, a rozum podpowiadał - sprawdź, upewnij się… nie pomyliłam się. Nie wiem co gorsze czy żyć w nieprawdzie i nieświadomości czy w takiej właśnie odkrytej prawdzie. Powiem otwarcie, wiele we mnie pękło, dużo umarło, jeden człowiek zdołał storpedować we mnie to co uważałam za kobiece. Boję się tylko czy kiedyś to odzyskam, czy nie będzie za późno… Mnóstwo razy myślałam o odwecie, o rewanżu, lecz honor i godność znów wzięły u mnie górę. Myślę, że tak właśnie działa człowiek szczery i lojalny. Nie chce zemsty bo wiem, że to i tak nic nie wniesie. W tej chwili jeszcze trwam, błądzę, ale i rozważam zmianę. Przestałam liczyć na cud bo on nigdy nie nadejdzie. Człowieka nie zmienię, na pewno nie na siłę. Sprawca wg mnie sam wyciągnie wnioski, a może tego nie potrzebuje, albo nie umie, a jeśli to zrobi to pewnie gorzko zapłacze bo zrozumie kogo stracił. 
×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.