Nie wiem, co robić.

[Calum]

Witam!

Mam 22 lata i jestem studentką.

Od kilku lat(w sumie sama już nie jestem w stanie określić od kiedy, prawdopodobnie od około 10 lat) borykam się z czymś, co można nazwać stanami depresyjnymi. 

Nie wiem, jaka może być ich przyczyna, ponieważ w moim życiu pojawiło się wiele negatywnych zdarzeń:

Gdy byłam w wieku przedszkolnym wykryto u mnie nowotwór; bardzo wcześnie zmarli moi wszyscy dziadkowie(miałam jakieś 10 lat na ostatnim pogrzebie i, jak dobrze pamiętam, byłam z nimi dość zżyta); miałam problemy z kontaktem z rówieśnikami w szkołach. Obecnie mam problem na studiach, pojawił się on ze względu na to, że praktycznie w siebie nie wierzę i nie mam żadnych chęci do nauki(chociaż kierunek jest zgodny z moimi zainteresowaniami). Nigdy nie otrzymałam prawdziwego wsparcia od rodziców(ani od żadnej innej osoby), pomimo dobrych relacji z nimi.

Cały czas chodzę zmęczona, myślę non stop o tym, co mogłabym zrobić inaczej, obwiniam się o różne rzeczy(nawet jeśli nie mam na nie wpływu), nie potrafię pokazywać i przekazywać swoich emocji(większy problem jest z emocjami pozytywnymi, w momencie, gdy dzieje się coś pozytywnego moje myśli mówią, że nie powinnam się z tego cieszyć) co było przyczyną rozpadu mojego związku. Jestem zamknięta w sobie, spędzam czas uciekając od innych osób.

Piszę, ponieważ nie wiem, co robić i nie wiem, czy potrzebna jest mi pomoc specjalisty czy może wszystko to jest czymś zupełnie normalnym.

 

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

@Calum

Szanowna Pani,
opisuje Pani szereg aspektów swojego funkcjonowania, które w Pani ocenie szwankują. Pyta Pani, czy to normalne. Normalne jest w tym sensie, że każdemu może się coś takie przydarzyć; to ludzkie, że nie funkcjonuje się idealnie, miewa pewne trudności, zmaga się z jakimiś problemami. Ciężko będzie natomiast bez rozmowy z Panią, na podstawie tylko wpisu na forum odpowiedzieć na pytanie, na ile intensywność tych kłopotów wyróżnia się na tle tych, które miewają inne osoby. Jeśli czuje Pani, że są bardzo dokuczliwe, utrudniają lub komplikują życie, często pogarszają samopoczucie i utrudniają realizację celów osobistych, wtedy na pewno warto by się nimi zająć. Może Pani skontaktować się z psychologiem stacjonarnie lub skorzystać z pomocy psychologicznej przez Internet. Psychoterapia przez Skype może okazać się wygodnym rozwiązaniem. Mogłaby Pani popracować z psychologiem nad tym, by lepiej radzić sobie z emocjami, poprawić swoje funkcjonowanie oraz popracować nad poczuciem własnej wartości. Jeśli natomiast dolegliwości, które Pani opisuje, są objawami jakiegoś problemu psychologicznego, na przykład depresji, można by go rozpoznać i zacząć leczyć. Szczególnie niepokojące wydają się problemy z motywacją, ciągłe zmęczenie, obwinianie się, odmawianie prawa do wyrażania emocji, izolowanie się od ludzi.