Lea

Witam, jestem aktualnie w 39 tygodniu ciąży z moim partnerem mieszkamy razem od około 9 miesięcy, sek w tym ze im bliżej porodu tym miedzy nami jesy gorzej. Chciałam wspomnieć ze zawsze byłam osoba wesoła, uśmiechnięta pełna optymizmu i czekałam na to co przyniesie każdy nowy dzien. Od momentu kiedy jestem z moim obecnym partnerem wszystko sie zmieniło. Zaczęło sie od krytyki od tego ze on wszystko wie najlepiej, ze ja nic nie potrafię, ze jestem leniwa, ze jak czegoś nie umiem to mam go słuchać i koniec kropka, pozniej doszły zdrada, albo jedna o ktorej rzekomo wiem chociaz on nigdy sie nie przyznał , na początku mu uwierzyłam i wybaczyłam bo sie zarzekał i był taki przekonujący ale teraz wiem ze sie pomyliłam, myślałam ze jak razem zamieszkamy wszystko zmieni sie na lepsze ale w rzeczywistości zmieniło sie na gorsze. Zobaczyłam ze ten człowiek jest nieludzki, ze myśli tylko o sobie, ze nawet to ze jestem w ciąży nie powstrzyma go przed robieniem mi awantur. Od początku ciąży zyje w ciągłym stresie, jestem poniżana, popychana, dochodzi do rękoczynów , ostatnio wyzwal mnie od szmat i dziwek i mowi ze to wszystko moja wina bo go prowokuje, ostatnio przez jego przepychanki nie mogłam chodzić, z wysiłku cos mi sie naciągnęlo i nie byłam w stanie normalnie funkcjonowac, najgorsze jest to w wiem w ejsy potworem a nada z nim mieszkam. W życiu nie myślałam ze bede tak głupia. On ciagle uważa ze wszystko jest moja wina, nie powiem E jestem święta, ale chyba nic nie usprawiedliwia przemocy wobec kobiety w ciąży, nie moge na niego liczyć kiedy jest zły tomgsubym ścięła rodzic musiałabym jechac do szpitala sama. Nie wiem co robić , tak mi zal mojego dziecka liczyłam ze po porodzie moze sie zmieni ale czy mozna wybaczyć komuś takie traktowanie ?! Nie chce w mną rozmawic, denerwuje go jak jesyem obok, jak o dotykam jak mowie i jesCze dochodzi przemoc. Powinnam o nim zapomnieć ale tez sie boje ze jak odejdę on zrobi mi z zycia piekło. Wolałabym zeby nie chciał mieć kontsktu z dzieckiem.